خانه تناسب اندام همه چیز درباره تناسب اندام
شاید شنیده باشید که فرد مبتلا به قند خون با خوردن دو قاچ هندوانه هیچ مشکلی نخواهد داشت ولی با خوردن یک تکه نان سفید دچار افزایش شدید قند خون می شود. شاید این موضوع با انتظارات ما چندان جود نباشد چرا که ما با شنییدن قند خون به یاد غذاهای شیرینی مثل هندوانه می افتیم.
آشنایی با شاخص گلیسمی به فهم بهتر این تناقض ظاهری کمک میکند.
شاخص گلیسمیک، معیاری است برای اندازه گیری سرعت بالا رفتن سطح گلوکز یا همان قند خون پس از خوردن نوع مشخصی از غذا.
شاخص گلیسمیک برای هر ماده غذایی عددی بین ۰ تا ۱۰۰ است. به این معنی که عدد ۱۰۰ برای ماده گلوکز در نظر گرفته شده است و باقی مواد غذایی با آن مقایسه می شوند. غذاهایی که دارای شاخص گلیسمیک بالاتری هستند، با سرعت بیشتری گلوکز آزاد می کنند و سطح قند خون را بالا می برند.
غذاهایی که شاخص گلیسمی پایینی دارند، به کاهش وزن کمک می کنند. در سمت مقابل، غذاهایی با شاخص گلیسمی بالا معمولا برای بازیافت سریع انرژی پس از تمرینات ورزشی کاربرد دارند.
توجه داشته باشید که ما در اینجا عبارت سرعت را به کار می بریم و در مورد میزان این افزایش چیزی نمی گوییم. در حقیقت این شاخص به شما نمی گوید که میزان افزایش قند خون پس از خوردن یک غذای مشخص چقدر خواهد بود و تنها سرعت آزاد شدن گلوکز در خون را نشان می دهد.
برای اینکه بتوان مقدار افزایش قند خون را نیز برآورد کرد، نیاز به شاخص دیگری به نام بار گلیسمی (Glycemic Load) داریم. در اینجا می توانید در مورد آن بیشتر بخوانید.
در پایان ذکر این نکته ضروری است که به طور کلی رژیم های غذایی با شاخص های گلیسمی پایین به کاهش میزان قند خون کمک می کنند، البته این تنها فایده این گونه رژیم ها نیست. در حقیقت تحقیقات علمی متعدد نشان داده اند که این گونه رژیم های غذایی به کاهش بیماری های قلبی و همچنین کاهش خطر ابتلا به سرطان نیز کمک شایانی می کنند. در این خصوص می توانید به این مطلب مراجعه بفرمایید.
اگر در این خصوص سئوال یا ابهامی دارید، لطفا با ما در میان بگذارید.
