“محدودیت منعطف”، رکن اصلی تمام رژیم های غذایی موفق

آیا شما هم از اضافه وزن رنج می برید؟

آیا شما هم به توصیه دوستان و آشنایان از خوردن شیرینی و شکلات به طور کامل اجتناب می کنید؟

آیا شما هم پس از خوردن یک شیرینی خامه ای عذاب وجدان می گیرید؟

جالب است بدانید که رژیم های غذایی با محدودیت های شدید و سختگیری های بیش از اندازه، به جای مدیریت موفقیت آمیز وزن، به عادات غذایی غیرعادی منتهی می شوند. افرادی که رژیم های غذایی سختگیرانه و غیرمنعطف را در پیش می گیرند، در بسیاری از موارد نه تنها به وزن ایده آل خود نمی رسند بلکه دچار افزایش وزن مزمن هم می شوند. همچنین بسیاری از این افراد، احسساس می کنند که از موهبتی بزرگ به نام خوردن محروم شده اند که این امر میتواند اثرات روحی و روانی منفی هم به دنبال داشته باشد.

افرادی که از رژیم های لاغری بسیار سختگیرانه پیروی می کنند، عمدتاً در پیروی از رژیم خود رفتاری سینوسی را در پیش میگیرند به این صورت که مثلاً یک ماه از رژیم خود پیروی می کنند و پس از آن رژیم خود را برای مدتی به فراموشی می سپارند. این اتفاق در بازه های زمانی مختلف تکرار میشود و در نتیجه فرد نتیجه محسوسی از رژیم خود نمی گیرد و حتی ممکن است دچار آسیب های جسمی نیز بشود.

محدودیت منعطف (Flexible Restraint)، عبارتی نسبتاً جدید است که در مقالات علمی و تحقیقاتی مرتبط با رژیم های لاغری به دفعات استفاده می شود. منظور از این عبارت این است که فرد برای کنترل و کاهش وزن خود میزان کالری ورودی به بدن خود را تنظیم و کنترل میکند و این در حالی است که میتواند از همه نوع مواد غذایی بهره ببرد. البته شرط مهم در اینجا کنترل مقدار مواد غذایی است. محدودیت منعطف را می توان ابزاری ذهنی در نظر گرفت که به فرد کمک می کند تا از غذاهای متنوع بهره مند شود و در عین حال در کنترل وزن خود نیز موفق عمل کند.

نکته پایانی این که محدودیت منعطف را می توان قبل از ابتلا به چاقی، تبدیل به بخشی از سبک زندگی کرد و به نوعی از آن به عنوان ابزار جلوگیری استفاده نمود.