خانه تناسب اندام همه چیز درباره تناسب اندام
احتمالا بارها عبارت بی ام آی (BMI) به گوشتان خورده است، عبارتی که در فارسی با عنوان شاخص توده بدنی (Body Mass Index) ترجمه شده است. سالها است که محاسبه این شاخص به عنوان ابزاری برای تعیین چاقی یا لاغری افراد به کار می رود.
در سالهای اخیر برخی افراد در خصوص صحت استفاده از این شاخص تردیدهایی را بیان کرده اند و شاید برای شما هم این سئوال پیش آمده باشد که آیا هنوز هم می توان از این شاخص استفاده کرد یا باید به دنبال روشهای جایگزین بود؟
در واقع شاخص توده بدنی راهی نسبتاً معتبر است برای دانستن اینکه آیا بدن فرد دارای چربی خیلی زیادی است یا خیر. در واقع محاسبه شاخص توده بدنی روش بی عیبی نیست زیرا به طور مستقیم به بررسی میزان چربی بدن افراد نمی پردازد.
بافت های عضلانی و همچنین استخوانهای بدن نسبت به بافت های چربی از وزن بیشتری برخوردار هستند. این امر ممکن است باعث شود که در ورزشکاران که از حجم عضلانی بیشتر و تراکم استخوانی بالاتر برخوردارند، شاخص توده بدنی میزان چربی را بیشتر از واقعیت نشان دهد. همچنین ممکن است که این شاخص در سالمندان که عموماً از حجم عضلانی کمتر و تراکم استخوانی پایین تر برخوردارند، میزان چربی را کمتر از واقعیت نشان دهد. البته این موارد نباید ما را از استفاده از این روش ناامید کند.
در حقیقت اندازه گیری دقیق میزان چربی بدن، نیاز به دستگاههای ویژه و بعضاً گران قیمت دارد و به همین دلیل محاسبه شاخص توده بدنی را می توان به عنوان ابزاری ساده و در عین حال موثر برای تشخیص چاقی زیاد افراد در نظر گرفت. چنانچه با این شاخص بتوان تشخیص داد که فردی بسیار چاق است، این فرد می تواند با استفاده از روشهای دیگر به میزان دقیق چربی بدن خود پی ببرد و در پی کاهش آن بر آید.
شما نیازی به دیدن یک دکتر برای محاسبه شاخص توده بدنی خود ندارید و با محاسبه ای ساده می توانید آن را انجام دهید. قسمت مشکلتر کار زمانی است که بخواهید با اصلاح روش زندگی خود، این شاخص را بهبود دهید.
